TS EN 60112
Yüzeysel Kaçaklar ile İlgili Mukayese ve Dayanıklılık İndislerinin Belirlenmesi Metodu
TS EN 60112 standardı, donanımın bölümleri ve alternatif akım kullanılan malzeme plakalarının alınan parçalar üzerindeki katı yalıtım malzemelerinin yüzeysel kaçaklar ile ilgili dayanıklılık ve mukayese indislerinin belirlenmesi ile ilgili deney metodunu kapsar.
Yüzeysel kaçak dayanıklılık indisi (CTI), malzemelerin ve imal edilen bölümlerin kalite kontrolü için bir vasıta olması yanında, bir kabul kriteri olarak kullanılır. Yüzeysel kaçak yolu indisi (CTI), esas olarak malzemelerin özelliklerinin karşılaştırılması ve temel karakteristiği için kullanılır.
TS EN 60112 standardına göre deney numunesinin kenarları üzerindeki elektrolit kaybı olasılığını azaltmak için 20 mm x 20 mm' den küçük olmayan bir numune kullanılmaması tavsiye edilir. Her bir deney için ayrı numune kullanılması tercih edilir. Deney numunesinin kalınlığı 3 mm veya daha fazla olmalıdır. Münferit malzeme parçaları, en az 3 mm gerekli kalınlık elde edilecek şekilde bir araya getirilmelidir. Kalınlığı 3 mm' nin altında olan numunelerden elde edilen CTI değerleri, daha ince deney numuneleri boyunca cam desteğe olan ısı iletiminden dolayı, daha kalın numunelerde elde edilen CTI değerleri ile karşılaştırılamayabilir. Bu nedenle, bir araya getirilen numunelere müsaade edilir.
CTI deneyi, başkaca belirtilmedikçe % (50 ± 10) bağıl nemle 23 ° C ± 5 K sıcaklıkta en az 24 saat süreyle şartlandırılır. Şartlandırmanın ardından deney numunesi yüzeyinden 4 mm uzaklıkta platin elektrotlar arasına 30 saniye aralıklarda düşen yaklaşık 20 mg' lık 50 veya 100 elektrolit damlasıyla CTI deneyi gerçekleştirilir. 100 V ila 600 V arasında bir A.C gerilim deney sırasında elektrotlara uygulanır. Deneyin damlama işlemi tamamlandıktan sonra en az 25 saniye kadar beklenir ve herhangi bir olumsuzluk olmaması durumunda numunenin CTI değeri belirlenir.